Hoe meer ik er op let, hoe meer ik van je schrikEn ik wil het je wel vragen, maar ik ben zo bang dat ikJe laat denken aan een tijd, die je liever wil vergetenEn je eigenlijk niet wil, dat ik het ooit zal wetenWaarom duik je in elkaar, als ik je plotseling zoenWaarom tril je in ‘t donker, vlak voor dat we ‘t doenHuil je zachtjes als je denkt, dat ik aan het slapen benIk durf je niet te vragen, omdat ik je nog maar net kenWie was je voor je mij ontmoette, ben je daar soms met je hoofdWat heeft hij met je gedaan, heeft niemand je geloofdJe hoeft jezelf niet te verwijten, dat je het gebeuren lietOmdat door wat je overkomt, het niet meer helder zietJe wil het niet geloven, want je hebt het samen toch goedMaar als niemand jullie ziet, hij zoiets met je doetWie was je voor je mij ontmoette, ben je daar soms met je hoofdWat heeft hij met je gedaan, heeft niemand je geloofdNa-na-na, na-na-na, na-na-na, na-naNa-na-na, na-na-na, na-na-na, na-naVoor de laatste keer veranderd, voor de laatste keer verdoofd
Door wie je vroeger was, vanaf nu word je geloofd